نجات جان : دلیل نصب سیستم هشدار در ساختمان شما نجات هزاران نفر است. با آتش سوزی، دود سیستم هشدار را تحریک می‌کند و زنگ‌هایی را برای هشدار به ساکنان ساختمان می‌فرستد.

کاهش خسارات دارایی :  به طور مسلم هرچه زودتر دچار آتش سوزی شوید، آسیب کمتری به ساختمان وارد می‌شود. با شروع آتش سوزی، پاسخ می‌تواند بلافاصله با آتش نشانی تماس گرفته و تلفات احتمالی را به حداقل برساند.

کوتاه کردن زمان بازیابی :  کشف اولیه آتش سوزی خسارات ناشی از مالکیت را به حداقل می‌رساند، که باعث کوتاه شدن زمان بهبودی می‌شود. بنابراین، می‌توانید در مدت زمان بسیار کمتری کار خود را دوباره آغاز کنید.

ردیاب پرتو :

Beam Detector دستگاهی است که با شناسایی دود با استفاده از یک پرتو نور پیش‌بینی شده کار می‌کند. آشکارساز پرتو نوری تا زمانی که دود به دستگاه نصب شده روی سقف نرسد، کار نمی‌کند. آشکارساز به یک سیستم هشدار متصل است. هنگامی که دستگاه احساس وقفه در پرتوهای نور را می‌کند ، زنگ هشدار خاموش می‌شود. ردیاب پرتو در مکان‌هایی با سقف بلند مانند سالن‌های سینما، زمین بسکتبال و … نصب می‌شود.

دو نوع آشکارساز پرتو وجود دارد :

آشکارساز پرتو انتها به انتها از یک گیرنده و فرستنده تشکیل می‌شود که بین هر دو دستگاه 5 تا 100 متر فاصله دارد. این مفهوم زمانی کار می‌کند که گیرنده پرتوی نوری را به گیرنده بفرستد، که قدرت این پرتو را تشخیص می‌دهد.

ردیاب  Reflective / Single-End متشکل از یک گیرنده و فرستنده است که در یک واحد نصب شده و در انتهای دیگر اتاق با یک بازتابنده مخالف است. مفهوم زمانی است که بازتابنده پرتوهای را به فرستنده منعکس می‌کند.

اگر یک جسم جامد فقط برای چند ثانیه پرتو نور را قطع کند، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. اما، اگر زمان از 6 تا 8 ثانیه بیشتر شود، زنگ هشدار غلطی به صدا در می‌آید. یک آشکارساز پرتو بسته به درصد اشعه نور مسدود شده IR می‌تواند تفاوت بین یک ماده جامد یا دود را تشخیص دهد.

نقطه تماس دستی :

Manual Call Point  که با نام MCP نیز شناخته می‌شود ، یک جعبه مربع پلاستیکی است که در هر ساختمان وجود دارد. این یک دستگاه فعال‌سازی است که می‌تواند یک سیستم اعلام حریق را به صورت دستی تحریک کند و آژیرها را به عنوان هشدار وجود آتش ارسال می‌کند. باید به وضوح در ساختمان در سطح ارتفاع قابل دستیابی قابل مشاهده باشد. باید هر 30 متر یک نقطه تماس دستی وجود داشته باشد تا در مواقع اضطراری به راحتی به آن برسید. با فعال شدن آن، آژیرها از بین می‌روند و به مردم فرصت می‌دهند تا زمان رسیدن آتش نشانان از ساختمان خارج شوند.

صفحه کنترل زنگ هشدار :

یک پانل کنترل هشدار دهنده آتش با تشخیص دود در هنگام تغییر در جریان برق کار می‌کند. پنل از مناطق مختلف ساختمان تشکیل شده است که دارای  LED‌‌های چشمک زن است که وجود آتش را نشان می‌دهد. پانل کنترل دزدگیر به سنسورهای مختلفی متصل است که هرگونه تغییر در جریان الکتریکی را شناسایی کرده و باعث ایجاد هشدار آتش می‌شود. این عمل با روشن کردن ناحیه مورد حمله آتش انجام می‌شود. یک اشکال در صفحه کنترل زنگ خطر؛ این منطقه را با استفاده از آیکون‌های روشن نشان می‌دهد، اما نمی‌تواند مکان دقیق را تعیین کند.

زنگ هشدار :

زنگ هشدار بخش مهمی از هر سیستم حفاظت در برابر آتش برای هشدار به سرنشینان از حضور در آتش است و برای تخلیه ایمن وقت می‌گذارد. هشدار دهنده آتش معمولاً به آب‌پاش‌ها و سیستم‌های اعلام حریق متصل می‌شود تا در مواقع اضطراری به طور موثر کار کند. این عمل با فشار دادن یک کلید ساده که باعث ایجاد محرک‌های شنیدنی می‌شود، از وجود خطر آتش سوزی خبر می‌دهد.

ردیاب گرما :

ردیاب گرما وسیله محافظتی در برابر آتش است که با احساس افزایش سریع دما به سرعت کار می‌کند. در مواقع اضطراری، ردیاب گرما با ارسال سیگنالی به صفحه کنترل، اجازه تخلیه ایمن تا زمان اجرای عملیات آتش نشانی را می‌دهد. جریان هوای گرم، محصولات احتراق و اثر تابش را تشخیص می‌دهد.

دو نوع آشکارساز گرما وجود دارد:

آشکارساز حرارتی دمای ثابت در هنگام احساس افزایش دما تا سطح بیش از حد از پیش تعیین شده عمل می‌کند. اگر کمی در دمای محیط افزایش یابد، زنگ خطر را تحریک نمی‌کند. به طور اصولی در دمای بالا تا 135 درجه کار می‌کند.

آشکارساز نرخ افزایش در هنگام تشخیص میزان تغییر دما عمل می‌کند. اگر دما در کمتر از یک دقیقه به طور ناگهانی 15 درجه افزایش یابد، آشکارسازها بلافاصله کار می‌کنند. اگر گرما از 70 درجه عبور کند، آشکارساز سرعت افزایش کار می‌کند.